- kəkilcik
- is. Balaca kəkil, kiçik kəkil.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kılçık — is., ğı, hay. b. 1) Balıkların eti arasında bulunan diken gibi ince ve küçük kemik 2) bit. b. Fasulye, bakla vb. sebzelerin yeşil kabuğunda ve ekin başaklarında bulunan sert ve kıl gibi uzun lif 3) sp. Alttaki güreşçinin, kuyruk sokumunu hızla ve … Çağatay Osmanlı Sözlük
kılçık atmak — (birine) bir kimsenin işini karıştırmak, bozmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıltık — kılcık, balıkda bulunan ufak tükanlar; şeftali ve sair meyvelerde bulunan tüyler … Çağatay Osmanlı Sözlük
gelmiç — is., ci, Far. gelmic, gelmuc İri balıklarda kılçık durumunda olan kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
manitacı — is. Manitacılıkla para sızdıran dolandırıcı Bu Kılçık Nâzım filan, manitacı herifler. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıldruk — buğday vb başaklanndakl kılçık, II I, 417 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini